วันพุธที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ชีวิตคือการเดินทางที่ไม่มีที่สิ้นสุด

มีคนเคยบอกว่า...
ชีวิตคือการเดินทาง ที่ต้องเรียนรู้อย่างไม่มีวันสิ้นสุด

แต่ละวันเราก้าวไปบนเส้นทางที่เราเลือกที่จะเดินและเลือกที่จะเป็นโดยไม่มีใครรู้ว่า ทางข้างหน้าจะเป็นยังไง
คงไม่มีใครอยากให้มันผิดพลาด อยากให้หนทางของเรานั้นสวยงามไปในแบบที่คิด


บางวัน...
เราก้าวเดินอย่างรวดเร็ว เร็วแทบจะวิ่งด้วยความเชื่อมั่น



บางวัน...
ใจดวงเดิมของเรามันก็กลับฝ่อ เราแทบจะหยุดนิ่ง หมดแรง
ไม่เข้าใจกับหลายๆสิ่ง ที่ไม่ได้คาดคิดเอาไว้



บางวัน...
เราจึงขอเดินให้ช้าลงสักนิด เพื่อจะได้มีเวลาคิดทบทวน  หรือชื่นชมทิวทัศน์ข้างทางบ้าง
จนบางทีก้อมารู้ตัวว่า เราอาจจะไปผิดทางด้วยซ้ำ
หรือสงสัยว่าตัวเองกำลังหลงทางอยู่หรือเปล่า



แต่นั่นมันไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่ได้เจอกับทางออก
เพราะอย่างน้อย เราก็ลองไปในที่ที่เราไม่เคยไป หรือเราอาจจะกำลังไป ในที่ที่ไกลกว่าเดิมก็ได้



หากชีวิตคือการเดินทางจริงๆ เมื่อมีเริ่มต้น ก็ต้องมีจุดหมายปลายทาง
และมีทางออกให้กับทุกเส้นทางเสมอ

ให้เวลากับหนทาง แล้วมันจะพาเราไปเจอกับเรื่องใหม่ๆ


และแม้บางครั้ง หนทางจะพาเราย้อนกลับมา เจอเรื่องเดิมๆอย่างหนีไม่พ้น
เราอาจจะต้องหัวเราะ และร้องไห้ไปอีกซักกี่ครั้งก็ไม่เป็นไรหรอก

เพราะทุกขณะที่ผ่านไป เรากำลังได้บทเรียนเพิ่มขึ้นมา

และจงทำความรู้จักกับความรู้สึกตัวเองให้มากขึ้น
ให้ตัวเองได้ลองทำแล้วทุกอย่างก็จะผ่านไปได้ด้วยดี

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น